Od wielu lat zachęcam do rozsądnego zarządzania budżetem domowym, oszczędzania i inwestowania nadwyżek finansowych. Nie wszystko jednak da się zamknąć w liczbach i liczy się jeszcze aspekt psychologiczny.
A co z wydatkami? Czy można je zoptymalizować w taki sposób, aby w sumie wydawać mniej lub tyle samo i równocześnie odczuwać większą satysfakcję?
 |
| Fot. geralt/Pixabay |
Największe wydatki "na życie" ponosimy w średnim wieku. Zazwyczaj wynoszą one o jedną czwartą więcej, niż kiedy mamy 25 czy 65 lat.
Teoretycznie nie widać tu nic dziwnego: emeryt czy człowiek świeżo po studiach po prostu dysponuje niższymi dochodami i musi zmieścić się w mniejszym budżecie.
Jednak kryje się za tym coś więcej.
Prawie każdy z nas próbuje kreować swój obraz jako osoby racjonalnej i podejmującej rozsądne decyzje w życiu, w tym finansowe.
Tymczasem jakoś tak dziwnie się składa, że wcale tak nie jest, przynajmniej nie zawsze.
Dlatego jestem ciekaw, czy ktoś się odważy i napisze, jakie były jego najgorsze decyzje finansowe w życiu i na co najgłupszego wydałeś swoje pieniądze?
Podobno żyjemy w czasach kultury obrazkowej, więc eksperymentalnie wrzucam dziś na blog infografikę, która po cichu lansuje PayU, ale według mnie jest w niej zawartych kilka ciekawych informacji - na przykład: tylko co dziesiąty internauta odwiedza tradycyjny oddział bankowy (obrazki powiększają się po kliknięciu w nie).
Październik dla jednych jest miesiącem oszczędzania, dla innych krachów, a mi zwyczajnie masakruje portfel.
Nie, nie chodzi o ten inwestycyjny, ale taki zwyczajny, związany z codziennymi wydatkami.
Nagromadzenie tak wielu niespodziewanych i niezaplanowanych płatności naprawdę irytuje mnie coraz bardziej. Nie, nie zamierzam upubliczniać swoich wydatków domowych (ile na wesele, ile na samochód itd.) - jak ktoś chce, znajdzie sobie takie szczegółowe zestawienie na przykład tutaj.
Poza tym zaczyna mnie nieco rozśmieszać inflacja podawana przez GUS (może jestem jakimś wyjątkiem, ale bardzo cieszyłbym się wzrostem kosztów życia rok do roku nawet o 5 procent, a nie oficjalne 3,8 proc.). Po prostu widzę ile więcej płacę za to samo, co rok temu i u mnie pojawiają się zupełnie inne liczby (bliżej 10 proc.).
I co w takim przypadku ratuje tyłek?
Myślę, że każdy z grubsza wie jak powinny wyglądać zdrowe finanse.
Należy pozbyć się kredytów konsumpcyjnych, zbudować fundusz awaryjny (równowartość co najmniej trzymiesięcznych wydatków), zacząć regularnie oszczędzać i inwestować stale generując nadwyżki gotówki dzięki optymalizacji wydatków i zwiększeniu przychodów – także przez nowe ich źródła (im mniej wymagające naszego nakładu sił, tym lepiej).
Jednak na pewno ciekawym problemem do przemyślenia jest kwestia na co warto wydawać pieniądze.
